|
|
|
| Μεταγραφές |
|
Έριχ Καίστνερ |
|
Ε Ι Δ Υ Λ Λ Ι Ο
Στα παιδιά του Γερμανικού της πρώτης πρώτης
χρονιάς του Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ. – κόπος κοινός
Κ.Κ.
Γνωρίζονταν οι δυο τους χρόνια οχτώ ακριβώς
(κι αν μου επιτρέπεται να πω, γνωρίζονταν καλά)
όταν ο έρωτάς τους έγινε απρόσμενα καπνός.
Πώς χάνεις το καπέλο ή το μαντήλι σου; Έτσι απλά.
Ήταν θλιμμένοι· εύθυμα να το κρύψουν προσπαθούσαν.
Στα μάτια του άλλου πάλευαν να δουν τί είχε φταίξει.
Ψεύτικα αντάλλασσαν φιλιά, λες κι όλα θα περνούσαν.
Ώσπου εκείνη έκλαψε. Κι αυτός δεν είπε λέξη.
Απ' το λιμάνι έβλεπες τα πλοία να σαλπάρουν.
Μηχανικά χτύπησε το ρολόι στον τοίχο.
Ήταν η ώρα που έβγαιναν, το τσάι τους να πάρουν.
Δίπλα κάποιος γρατζούνιζε στο πιάνο του έναν ήχο.
Κάθησαν στο παλιό μπιστρώ, της γειτονιάς εκεί,
αυτός στη μια γωνιά, αυτή στην άλλη.
Το βράδυ πέφτοντας, τους βρήκε στη σιωπή
να ομολογούν ότι μαζί δεν γίνεται ν' αντέξουν.
Κι όμως, να μη μπορούν να το πιστέψουν.
[ 27. 7. 2012 ]
|
|
|
|
