|
(1830-1894)
Τ Ρ Α Γ Ο Υ Δ Ι
Σαν, καλέ μου, πεθάνω
Μη μου πεις μοιρολόι θλιβερό·
Μη φυτέψεις στο μνήμα μου επάνω
Ρόδα ή κυπαρίσσι σκιερό:
Να με σκέπει η χλόη μόνο άσε,
Μουσκεμένη από χνώτο δροσιάς·
Κι άμα θες, με θυμάσαι,
Κι άμα θες, με ξεχνάς.
Δε θα βλέπω τον ίσκιο απ' τα κλώνια,
Δε θ' ακούω της βροχής το νερό,
Δε θ' ακούω να λένε τ' αηδόνια
Του καημού τους τον πρώτο σκοπό.
Μες σε ζόφο αξημέρωτο θα 'μαι,
Σ' ένα δείλι χωρίς νυχτωμό,
Μα, ποιος ξέρει, μπορεί να θυμάμαι,
Μα, ποιος ξέρει, μπορεί να ξεχνώ.
 Christina Georgina RossettiS O N G
When I am dead, my dearest,
Sing no sad songs for me;
Plant thou no roses at my head,
Nor shady cypress tree:
Be the green grass above me
With showers and dewdrops wet;
And if thou wilt, remember,
And if thou wilt, forget.
I shall not see the shadows,
I shall not feel the rain;
I shall not hear the nightingale
Sing on, as if in pain:
And dreaming through the twilight
That doth not rise nor set,
Haply I may remember,
And haply may forget.
[ 17. 9. 2008 ] |
