|
ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Η πράξη
Ήταν εκεί, μες στη βροχή,
Tα τριαντάφυλλα.
Ω, μην τα κόψεις, παρακάλεσα.
Δεν θα κρατήσουν, είπε εκείνη.
Μα είναι τόσο όμορφα
εκεί που είναι.
Αχ, όλοι ήμασταν κάποτε όμορφοι, είπε,
και κόβοντάς τα μου τα έβαλε
στο χέρι.
Πλήρης όλεθρος
Η μέρα ήταν παγερή.
Θάψαμε τη γάτα,
πήραμε το καλάθι της μετά
κι ανάψαμε ένα σπίρτο
πίσω στην αυλή.
Όσοι ψύλλοι διέφυγαν
από το χώμα κι από τη φωτιά
ψόφησαν μες στο κρύο.
Κάτι σαν τραγούδι
Άσε το φίδι να λουφάζει
στο πετσί του,
ας είναι η γραφή
όλο λέξεις, αργές, γοργές, και σιγανές
για να ενεδρεύουν, και κοφτερές για να χτυπούν,
άγρυπνες πάντα.
—μόνο η Μεταφορά ξέρει να φέρνει
πέτρες και ανθρώπους σε καταλλαγή.
Σύνθεσε. ( Όχι ιδέες,
μα με πράγματα ) Επινόησε !
Πετρόχορτο είναι τ' άνθος μου και τρώει
το βράχο.
William Carlos Williams
THREE POEMS
The Act
There were the roses, in the rain.
Don't cut them, I pleaded.
They won't last, she said.
But they're so beautiful
where they are.
Agh, we were all beautiful once, she said,
and cut them and gave them to me
in my hand.
Complete Destruction
It was an icy day.
We buried the cat,
then took her box
and set match to it
in the back yard.
Τhose fleas that escaped
earth and fire
died by the cold.
A Sort of a Song
Let the snake wait under
his weed
and the writing
be of words, slow and quick, sharp
to strike, quiet to wait,
sleepless.
—through metaphor to reconcile
the people and the stones.
Compose. ( No ideas
but in things ) Invent !
Saxifrage is my flower that splits
the rocks.
[ 23. 3. 2008 ] |
